2012/03/03

දික්කසාදය




මෙය අරුම පුදුම දෙයකි. සමාජය තුල විවාහ වෙනවා මෙන්ම දික්කසාදත් වැඩිවී ඇති බව නොරහසකි.ඈත අතීත්යේඅ මිනිසුන් විවාහ විය. තවත් සමහරු විවාහ සහතිකයක් නොමැතිව යහපත් පවුල් ජීවිතයක් ගත කර ඇති බව අප හොඳින් දන්නා කරුනකි.නමුත් කාලීනව සුන්දර ලෙස දිවයිනේ ඇති ලොකුම හෝටලයක මගුල් ගෙදර ගන්නා සිහිනය අතැතිව ඉන්නා අය අප්‍රමාණ නමුත් ඔවුන් තුල පවුල් ජීවිතයේ ඇති සියලුම ස්ංකල්ප තිබෙනවාද කියා මට සැකයක් පවතී.

අද සමාජය තුල පවුල් ජීවිත ගත කරන අය සොයා ගැනීම ඉතා අපහසු අතර පවුල් කන අය නම් සොයා ගැනීම ඉතා පහසුය.මීට පෙර මා ලිවූ ලිපියකට මට ප්‍රතිචාරයක් ලැබී තිබිනි. එහි අන්තර්ගතව තිබූ දෙය ගැන මට මෙහි ලියන්න සිතුනි. මන්ද එය මට මේ ලිපිය ලියන්නට පිටුවහලක් විය.(ප්‍රතිචාරය:”කසාදය වෙලෙඳ ගනුදෙනුවක් නම් පිරිමියාට හැමදාම අලාභයි”).
කසාදය වෙන්දේසියක් කරගන්නා පිරිමිද ගැහැනුද අප දැක තිබෙනවා නොඅනුමානයි.
උත්තරීතර සම්බන්ධය ඇති තැන නිතැතින්ම ගනුදෙනුවකි.
“ගනුදෙනු” කියන වචනයේ තියෙන ගැඹුර සැබවින්ම අර්ථවත්.එය විවාහය තුල ඇති පදනම කියා පානවා.එය හරි සියුම්.මන්ද විවාහය යනු ඔබට යමක් කරනවාට ඔබ කැමතිද ඒ දේම අනිකාට කරන්න(ගනු-දෙනූ.
විවාහයේ පදනම හා සාරය මෙය බවයි මට හැඝෙන්නේ.මා විවාහය වෙන්දේසියක් කියා පැවසුවේ පිරිමියා විසින් ගැහැනියට price tag එකක් අලවනවා. ගැහැනියත් එසේමයි. ඒ මිලට විවාහය තුලදී එකිනෙකාට ලන්සු තියනවා.උපරිම මිල හොයනවා එකිනෙකා තුල.පවුල් ජීවිතේ ස්ංකල්ප පලා යනවා.නූතන පවුල තුල පවතින තත්වයයි මේ.වෙන්දේසි පොලට ඇතුල් වෙන්න ගන්න අවසර පත තමයි විවාහ සහතිකය.අන්තිමට බැලුවම ඉතිරි වෙලා තියෙන්නේ දික්කසාද සහතිකය.
විවාහය තුල එකිනෙකාට ගරු කිරීම,තේරුම් ගැනීම,කැප කිරීම තිබෙනවාද කියා බැලිය යුතුයි.මිල දර්ශන ගලවා දමා ස්වාමියා භාර්යාව යන තැනට පැමින මා මගේ යුතුකම් ඉෂ්ට කලාද කියා බැලිය යුතුයි.
දික්කසාදය නම් තැනට පත්වූ සියල්ලෝම ගැන සලකා බලීමේදී එක් පාර්ශවයක් අතිශයින් පීඩාවට පත් වෙලා.මමත්වය ඉස්මතු වෙලා.මෙයට වග කිව යුත්තේ විවාහය නමැති බන්ධනයෙන් බැඳුනු ගැහැනිය හා පිරිමියායි.